امت بودن انبیا (قرآن)انبیا و پیامبران از آن جهت که همه آنها دعوت به توحید و یگانگی خداوند و تقوای الهی می کنند امت واحد خوانده شده اند. ۱ - امت واحد بودن انبیاپیامبران، خود تشکیل دهنده یک امت: ان هـذه امتکم امة وحدة وانا ربکم فاعبدون. «اين ( پیامبران بزرگ و پيروانشان) همه امّت واحدى بودند (و پيرو يك هدف) و من پروردگار شما هستم پس مرا پرستش كنيد!» (ممکن است مقصود از «هـذه امتکم امة واحدة» انبیای مذکور در آیات قبل باشد. وان هـذه امتکم امة وحدة وانا ربکم فاتقون. «و اين امّت شما امّت واحدى است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهيزيد!» امت واحد بودن انبیا، مقتضی وحدت آنان در دعوت به توحید عبادی: ان هـذه امتکم امة وحدة وانا ربکم فاعبدون. «اين (پيامبران بزرگ و پيروانشان) همه امّت واحدى بودند (و پيرو يك هدف) و من پروردگار شما هستم پس مرا پرستش كنيد!» امت واحد بودن پیامبران، بیانگر دعوت آنان به خدای یگانه و مقتضی رعایت تقوای الهی: وان هـذه امتکم امة وحدة وانا ربکم فاتقون. «و اين امّت شما امّت واحدى است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهيزيد!» ۲ - دعوت به وحدتآيه ۵۲ سوره مومنون به وحدت و يگانگى جامعه انسانى، و حذف هر گونه تبعیض و جدايى دعوت مى‌كند، همانگونه كه او پروردگار واحد است انسانها نيز امت واحد هستند. به همين دليل بايد از يك برنامه پيروى كنند همانگونه كه پيامبرانشان نيز به آئين واحدى دعوت مى كردند كه اصول و اساس آن همه جا يكى بود: توحید و شناسايى حق، توجه به معاد و زندگى تكاملى بشر و استفاده از طيبات و انجام اعمال صالح، و حمايت از عدالت و اصول انسانى. ۳ - یکی بودن هدف همه انبیاءآیه ۹۲ سوره انبیاء در جمع بندى و نتيجه گيرى كلى چنين مى‌گويد:" اين پیامبران بزرگى كه به آنها اشاره شد همه يك امت واحد بودند" (إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً). برنامه آنها يكى و هدف و مقصد آنها نيز يكى بوده است، هر چند با اختلاف زمان و محيط، داراى ويژگيها و روشها و به اصطلاح تاكتيكهاى متفاوت بودند اما همه در نهايت امر در يك خط حركت داشتند، همه آنها در خط توحيد و مبارزه با شرک و دعوت مردم جهان به يگانگى و حق و عدالت، گام برمى داشتند. اين يگانگى و وحدت برنامه ها و هدف، به خاطر آن بوده كه همه از يك مبدء سرچشمه مى گرفته، از اراده خداوند واحد يكتا. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۴۴، برگرفته از مقاله «امت بودن انبیا». |